Koninginnedag, een verwachtingsvolle dag

Wat gaan we allemaal bezichtigen en doen? Dat waren mijn gedachten voor die dag. Rustig de dag gestart waardoor ik wel te laat was voor de vlaghijsing op stadhuis maar daarvoor niet getreurd, want de wind was schraal en de temperatuur was ook nog niet uitnodigend.

Vanaf 10.00 zou de rommelmarkt een aanvang nemen. In een blad stond ook dat in de Groenesteeg ook een rommelmarkt zou zijn. Dus de wandeling begon met het bezoek aan de Groenesteeg.

Op de hoek van de Groenesteeg/Herengracht was de eerste kraam en daar was niets van mijn gading. Vlug verder gelopen en toen bleek de hele Groenesteeg totaal vrij te zijn van rommel. De eerst kraam bleek gelijk de laatste te zijn. ‘Nou’, dacht ik, ‘als dat voor de andere plaatsen van Leiden ook geldt, dan ben ik weer vlug thuis.’ Maar de rest van Leiden bleek weer behoorlijk druk te zijn wat toch niet verrassend was. Althans het centrum van Leiden.

Waar de Oude- en Nieuwe Rijn tezamen komen was het erg druk, dus niet meer de Stille Rijn. Waar normaal de markt was waren er nu allerlei kraampjes op zelf geïmproviseerde standen. Meestal op een oude deken. Het was voor de kinderen heerlijk om iets te kunnen verkopen en kopen. Een ruilhandel heb ik niet gezien, maar wel heel wat moedige kinderen die een muziekinstrument bespeelden om zodoende nog een weekloon binnen te krijgen.

De Breestraat ben ik enkele meters ingegaan alvorens op de vlucht te slaan vanwege de drukte. Men kon over de hoofden heenlopen. Kom, dacht ik, het is koffietijd geweest en ik ga bij mijn broer langs in de Vreewijk; of de koffie nog warm is? De koffie was er maar helaas koud. Ik mocht echter de TV aan zetten om het verslag te volgen van het Koninklijk bezoek aan Brabant. Mijn schoonzuster was nog niet klaar met het huis en zichzelf dus mijn broer was ook al een paar keer door de stad geweest.

Nadat mijn schoonzuster klaar was trok ze haar oranjejasje aan en zei dat ze klaar was om heel wat uurtjes langs de kraampjes te lopen en te kijken. Hoewel mijn broer bedenkelijk keek moest hij toch mee, de goedzak. Ik mocht TV blijven kijken.

Ik ben toen toch maar bij een andere kennis langs gegaan om een uurtje TV te kijken. Daarna weer de lange wandeling door de stad op weg naar mijn eigen appartement.
Ik was zo moe van de dag dat ik 21.30 reeds onder zeil was tot de andere morgen 08.00 uur.

Nou, tot volgend jaar majesteit!!!

Pieter Ouwehand